The Rubáiyát by the Persian poet 'Umar Khayyæm (1048-1131) is used in contemporary Iran as a resistance literature, symbolizing the secularist voice in cultural debates. While Islamic fundamentalists criticize Khayyæm as an atheist and materialist philosopher who questions God's creation and the promise of reward or punishment in the hereafter, secularist intellectuals see in him an example of a scientist who scrutinizes the mysteries of the world. Others see a spiritual master, a Sufi, who guides people to the truth. This volume collects eighteen essays on the history of the reception of 'Umar Khayyæm in various literary traditions, exploring how his philosophy of doubt, carpe diem, hedonism, and in vino veritas has inspired generations of poets, novelists, painters, musicians, calligraphers and film-makers. Weinig niet-Europeanen hebben zo'n invloed gehad op de Westerse poëzie als Omar Khayyam. De Perzische wetenschapper en dichter die leefde van 1048 tot 1131 kreeg cultstatus na de vertaling van zijn gedichten in de negentiende eeuw. In 1859 vertaalde Edward FitzGerald Khayyams verzameling kwatrijnen, de "Rubáiyát" geheten in het Engels. Daarna werden ze vanuit het Engels naar vele andere talen vertaald en herdicht.In het hedendaags Iran wordt Khayyam gezien als een stem in het verzet tegen de religieuze staat
hij staat symbool voor de secularisten in culturele debatten. In het westen wordt hij vooral geassocieerd met spiritualiteit en diepzinnige levenswijsheden die verscholen zijn in ogenschijnlijk eenvoudige kwatrijnen. In het boek hebben achttien wetenschappers uit verschillende literaire tradities de receptie van Khayyam onderzocht, waarbij zij aandacht besteden aan zijn filosofie van twijfel, carpe diem, hedonisme, en in vino veritas.