Dante's intranslatability paradoxically causes a steady flux of translations, overwhelming in America, much more modest in the Netherlands. However, the tiny Netherlands witnessed a remarkable boom of Dante translations around the year 2000: within a short period seven cantiche were translated by Dutchmen and seven by Americans. This historic moment gave rise to a seminar about these recent translations, and about the traditions of translating Dante in both nations. The American and Dutch Divine Comedies discussed in this volume are important landmarks in a long tradition of making Dante's work accessible to non-Italian readers in both countries. On this already crowded stage, however, every newcomer inevitably makes statements about how Dante's masterpiece should be read: as a poem, as a scholarly text or as a scholarly poem? The old polarization between the fearless (at times reckless) 'poetical' translators and the more cautious 'academic' translators is very much alive, and the choice seems one between compromise and confrontation, between caution and courage.Dantes onvertaalbaarheid leidt vreemd genoeg tot een doorlopende stroom van vertalingen - overweldigend veel in de Verenigde Staten en een bescheiden aantal in Nederland. Maar rond het jaar 2000 nam ook het aantal Dante-vertalingen in Nederland plotseling een hoge vlucht: binnen een korte tijd werden zeven cantiches vertaald door Nederlanders, en nog eens zeven door Amerikanen. Dit historische moment gaf aanleiding voor een seminar over deze recente vertalingen en over de traditie van Dante-vertalingen in beide landen. De Amerikaanse en Nederlandse Goddelijke Komedies die in dit boek worden besproken zijn belangrijke ijkpunten in de lange traditie van Dante-vertalingen voor een publiek dat geen Italiaans leest. Op dit toch al drukke' podium brengt elke nieuwkomer standpunten naar voren over de manier waarop Dantes meesterwerk in zijn of haar ogen gelezen dient te worden: als een gedicht, als een wetenschappelijke tekst of als een wetenschappelijk gedicht? De oude tegenstelling tussen dappere (soms roekeloze) 'poëtische' vertalers en de meer voorzichtere 'academische' vertalers is nog nadrukkelijk aanwezig, en een keuze lijkt er een van compromis en confrontatie, tussen voorzichtigheid en moed.